Spreken

De één houdt van spreken in het openbaar, de ander zal er alles aan doen om dit niet te hoeven doen. Tot die laatste groep behoren de meesten van ons. Des te meer kijken we met bewondering naar iemand die het woord neemt op een emotioneel beladen moment. 

Iemand herinnert en herdenkt een overledene door te spreken. “En dat is zó belangrijk”, vertelt Martine Klumper van hart & ziel uitvaarten, “voor de spreker zelf én voor de mensen die bij de uitvaart aanwezig zijn.” “Juist als alles op zijn kop staat, en iemand zich erg onmachtig kan voelen”, gaat collega Elise Alders verder. “Nadenken over wat je wilt vertellen over degene die er niet meer is geeft je iets concreets te doen in de moeilijke periode voorafgaand aan de uitvaart.” “En het maakt een uitvaart veel authentieker”, vult Martine aan. “Je helpt de mensen die zijn gekomen ook door echt stil te staan bij de persoon die er niet meer is.” 

Elise: “Nabestaanden vragen ons regelmatig hen te helpen met het voorbereiden van wat zij willen vertellen. Wij adviseren hen vooral dicht bij zichzelf te blijven en anekdotes te vertellen uit het leven dat zij deelden met de overledene. Zo wordt er vaak gehuild, maar ook zeker gelachen.” “Ja”, beaamt Martine, “en sta bijvoorbeeld niet te lang stil bij een ziekteperiode. Hoe rauw en zwaar deze ook nog voelt. Stilstaan bij de persoon en niet het ziek zijn maakt het verhaal levendiger en de sfeer minder bedrukt.” Martine en Elise hebben door hun ervaring een hele lijst met tips die een spreker houvast kunnen geven. Elise vat deze geruststellend samen: “Maak het jezelf niet te moeilijk: keep it short, keep it simple.”

Dit artikel verscheen eerder in stadsglossy HRLM, waar we iedere editie een pagina over afscheid vullen. Meer weten over HRLM, klik dan hier.