Rouw
Na de uitvaart van een dierbare begint de periode van rouw pas echt. Het omgaan met de nieuwe situatie, zonder die persoon. Hoe ga je verder en hoe richt je je leven in? Hoe regel en organiseer je praktische zaken? En hoe zorg je ervoor dat je verdriet en herinneringen inpassen in jouw leven? Ik sprak met Elise Alders en Martine Klumper van hart & ziel uitvaarten, en vroeg het hen.
‘Om deel te kunnen blijven nemen aan de maatschappij kunnen nabestaanden heel uiteenlopende behoeften hebben.’ vertelt Elise. ‘Variërend van hulp bij in het huishouden en de administratie tot sociale en psychische steun. Op basis van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) kun je met een vast contactpersoon bij de gemeente samen bekijken wat er nodig is en hoe je die hulp mobiliseert.’ Martine: ’Organisaties als Nu Nazorg en Stichting Nabestaandenzorg kunnen je ook helpen een aanvraag te doen om aanspraak te maken op de WMO. Het lukt mensen niet altijd om zelf helder te krijgen waar ze behoefte aan hebben.’
‘Er is geen vastomlijnd plan of tijdpad waarmee rouwenden hun leven voortzetten.’ vult Elise aan. ‘Het gebeurt vaak dat mensen de rouw willen verzachten (‘Je moeder was natuurlijk wel al 94 jaar…’). Dat komt misschien voort uit de wens te willen helpen. Maar het kan het er juist voor zorgen dat nabestaanden zich onvoldoende gezien en gesteund voelen. De ervaring leert dat juist het tweede jaar na een verlies van een dierbare erg zwaar kan zijn. Het eerste jaar verwacht iedereen dat het moeilijk is. De verwachting is dat het tweede jaar makkelijker zal zijn.’
Martine: ‘Wij bellen zowel vlak na een afscheid als na ongeveer zes weken met nabestaanden om te vragen hoe het met hen is. Ook helpen we desgewenst met het versturen van een kaart als herinnering en dank voor de steun die ze hebben gekregen rond het afscheid. Als daar behoefte aan is dan vertellen we welke vormen van steun er zoal zijn in de buurt. Zo wordt er in Haarlem een Rouwcafé georganiseerd en zijn er bijvoorbeeld wandelcoaches die ervaring hebben met het ondersteunen bij rouw en verlies. Stichting Bretels steunt jonge gezinnen waarbij één van de ouders is overleden. Maar ook het eigen netwerk kan zo veel betekenen. Vraag af en toe hoe het is nu die dierbare er niet meer is. Vraag naar herinneringen of laat iemand weten dat je aan hem of haar denkt. Samen stilstaan bij herinneringen kan heel troostend zijn.’
Dit artikel verscheen eerder in stadsglossy HRLM, waar we iedere editie een pagina over afscheid vullen. Meer weten over HRLM, klik dan hier.